نشستم پشت میزم بین خوشحالی و خوابالودگی
خبرهای خوبی بهم رسیده دیروز بعد مدت هابعد از این پاییز سختی که گذروندیم
امیدوارم این یکی واقعی بشهسراب نباشهخواب و خیال نباشه
رویای ترک این دفتر و ادم ها و رفتن به جای بهتری رو دارم
جایی که بتونم با آدم هاش حرف بزنم و بخندم
دلم میخواد بالاخره مثل بقیه آدم ها احساس کنم هدفی دارم,انگیزه ای و کاری که براش ساخته شدم و دوستش دارم
یه چیزی که صبح ها من رو با انرژی بکشه بیرون
خواسته زیادی که نیست,هست؟
ولی خب ما تاریخ طولانی ای داریم از نرسیدن به کوچیک های دور و دراز
نمیخوام منفی باف باشم,نمیخوام ناشکر باشم
این خبر ها خیلی من رو خوشحال کردباعث شد درست وسط وقتی که احساس میکردم افسردگیم راه برگشتی نداره دوباره احساس کنم زنده ام و میتونم لبخند بزنمدوباره شروع کنم به رویا بافتن درباره روزهای بهتر
و خیلی چیز شیرینیهخیلیحتی خودم هم قبلا تصورش رو نمیکردم امید با آدم چه میکنه
کاش ازم گرفته نشهکاش واقعی بشه و بمونه
کاش پامون و ریشه هامون سفت بشه تو این خاک
پ.ن:خدایا,خدای عزیزمن تا همینجا از تو ممنونم و ممنون
نمیتونم قول کار بزرگی بهت بدم,نمیتونم قسمت بدم
فقط میتونم عمیقا و قلبا خواهش کنم,خواهش میکنم
بذار اینها اتفاق بیفتنبذار واقعی بشن لطفابذار در حد حرف نموننبذار حال ما بهتر بشه
آمین و ممنون
بذار ,خیلی ,واقعی منبع
درباره این سایت